Dag Kaapstad, hallo Hermanus

Ehm, hoi… Lang geleden he? Het voelt echt als een eeuwigheid sinds ik hier wat op geplaatst heb… Dat is ook wel zo, eigenlijk. Baie sorry!


Het is een beetje een gekke tijd geweest, en ik zal mijn best doen om het in deze blog op te schrijven (ik zal tussenkopjes er bij doen, zet maar vast een hele pot thee of koffie!).

Thee of koffie (of iets anders als je daar nu geen zin in hebt, maar met dat Nederlandse weer denk ik dat jullie wel behoefte hebben aan wat warms..) klaar? Super!


Amy Foundation (denk)


Door omstandigheden hebben we helaas moeten stoppen bij de Amy Foundation. De organisatie is voor dit jaar gesloten. Dit betekende voor ons ook dat we afscheid hebben moeten nemen van de organisatie, onze klassen, collega’s en Kaapstad.


Hermanus (aan)


Daar komt Hermanus dus in! In Hermanus zaten al acht andere studenten uit onze minor klas. De andere twee zitten in Gansbaai, wat hier een stukje verderop is. Hier in Hermanus zit een contact persoon, Joke. Zij begeleidde ook al de andere studenten en heeft ons hier geweldig goed opgevangen. Ze heeft er voor gezorgd dat we hier nieuwe projecten konden doen en in veel gevallen konden we wat we al gedaan hadden bij Amy hier ook weer gebruiken!


Ook moesten we natuurlijk een nieuwe huisvestiging krijgen.. We wonen nu in Hermanus, second street (tweede straat), vlakbij de andere groep! Die wonen een paar straten naar beneden. We werden hier wel gelijk geadviseerd om goed op onze ramen en deuren te letten en deze dicht te doen als we weg gaan, of zelfs uit de kamer gaan. Om de inbrekers? Nee. Om de baboons. En nee, ik maak geen grapje! Aan de overkant probeerde er laatst al eentje bij het raam naar binnen te klimmen (dat gelukkig wel dicht zat). Ook hebben Siep en ik er al eentje door de tuin zien rennen/klimmen.. Oppassen dus, als we niet een nieuw huisdier willen!


Huisdieren (je)


Over nieuwe huisdieren gesproken… Joke heeft vier geweldig lieve honden! En een kat, die me heel veel doet denken aan Crookshanks, de kat van Hermione uit Harry Potter. Ze heeft drie grote honden (Bloos, Fluff en Boef – ze zijn alle drie dol op tennisballen en Fluff likt aan alles. Wederom, geen grapje. Hij gaat op ‘anti-lik-cursus’). Ook hebben ze een teckel, Sjors! En nu mogen jullie 3x raden wie de leider is…


Maar niet alleen bij Joke zijn er leuke huisdieren! (Pap, mam, als jullie dit hardop thuis lezen willen jullie dan nu even Kyra’s oren bedekken? Bedankt!) Onze superlieve en geweldige huisbazen (een ouder stel genaamd Theo en Angie, ze zijn echt te lief) hebben een hele leuke kat! Hij heet Mr Tibbs (al noemt Maudi hem meestal Tipsy). Ik ben al helemaal dol op hem en volgens Angie vind hij mij ook lief :D.


Just Care (koffie/thee/iets anders)


We hebben hier natuurlijk ook allemaal een nieuw project! Ik werk bij Just Care, een na schools programma. Omdat de examens nu allemaal geweest zijn hebben ze niet echt lessen meer die ze moeten geven en dus ben ik een (kort) curriculum hiervoor aan het schrijven. Ik geef hier ook iedere middag van twee tot ongeveer kwart voor vijf les, zo kan ik ze gelijk uitproberen.


Ik ben daar echt met open armen ontvangen. Het is in het gekleurde deel van het township en de meeste spreken Afrikaans. Dat is heel moeilijk te verstaan (komt waarschijnlijk ook omdat deze mensen ook nog eens een extra accent hebben bij hun Afrikaans. Af en toe gooi ik er gewoon een Nederlands woord in en kijk ik of ze het snappen). Maar ik heb al wel wat Afrikaanse woordjes geleerd, ik zal binnenkort eens een lijstje plaatsen.


22e verjaardag (het)


Mijn eerste dag daar (nouja, dag? Ik ben er een paar uurtjes geweest) was op mijn verjaardag! Mijn verjaardag heb ik hier heel erg goed kunnen vieren. Dit is heel erg te danken aan mijn moeder die samenspant met mijn vrienden (alweer! Rebecca, als je dit leest, ik ben vorig jaar nog niet vergeten!) en aan mijn geweldige Afrikaanse familie hier (want tja, deze mensen voelen echt als familie voor mij). Ik ben ’s ochtends uit bed gezongen nadat ik wakker was geworden met een heleboel leuke filmpjes en felicitaties van thuis.


En dan hadden die gekken ook nog eens taart, slingers, ballonen en prinsessen bordjes gehaald zonder dat ik dat door heb gehad… Met een paar prachtige, knalblauwe sokken met taartjes erop (geleend van Martin, dankjewel!!) voelde ik me al helemaal jarig. En toen werd er op nog bij Just Care voor me gezongen door de kinderen.. En een meisje had een armband voor me gemaakt! Zo lief!


’s Avonds zijn we naar Dutchies gegaan (het restaurant van Joke, ze hebben er o.a. Nederlandse dingen zoals bitterballen! Je kan er heerlijk eten, dus voor iedereen die hier in de buurt is.. Ga er heen!). Wouter stelde nog wel een ander restaurant voor, maar tja, die bitterballen hadden mij al overtuigd. Ook hier werd er (weer) voor me gezongen, tegen al mijn protesten in… Het was uiteindelijk een geweldige dag die ik denk ik nooit meer zal vergeten.


Panthera (word)


Afgelopen zaterdagochtend ben ik met de jongens (Martin, Wouter, Siep) naar Panthera geweest. Dit is een organisatie die allerlei katachtigen opvangt uit zogenoemde ‘breeder farms’. Hierbij worden welpen direct bij hun moeders weggehaald. Vrijwilligers wordt verteld dat deze dieren door hun moeders verstoten zijn. Maar in werkelijkheid worden deze dieren neergeschoten en dan doorverkocht. Of – omdat ze door mensen opgevoed zijn – kan er op ‘gejaagd’ worden. Mensen moeten dan een heleboel geld neerleggen, kunnen zelf een dier uitkiezen, het neerschieten en hun ‘prijs’ mee naar huis nemen. Klinkt onwerkelijk, toch? Het gebeurt echt. En het ergste? Het is legaal.


De oprichtsters van de organisatie waren ooit zelf vrijwilligers die niet beter wisten. Maar toen ze achter het ware verhaal kwamen besloten ze om te proberen de dieren te redden. We werden langs de dieren gelijk en door iemand van de organisatie werd er over verteld. Hele heftige, maar ook mooie en hartverwarmende verhalen. Het is het zeker waard om er langs te gaan, mocht je ooit de kans hebben. Je steunt er een geweldig goed doel mee, en het is verantwoordelijk toerisme.

Janneke is 21! (koud)

Afgelopen maandag was Janneke jarig! 21 jarig alweer! Ze is ’s ochtends wakker gezongen door Siep, Maudi en ik en kreeg een speciaal verjaardagsontbijt, verzorgd door Maudi. Ook Theo (onze huisbaas) kwam naar beneden om haar te feliciteren.

Op zondag was dit al gevierd met de hele groep (dus wij vier, de acht die hier een stukje verderop wonen en de twee uit Gansbaai!), Just (de man van Joke), Daan (haar zoon), en Angie (huisbazin). Een boel mensen hebben zo’n 21st dinner, Janneke wilde dit op z’n Afrikaans doen en er een 21st braai van maken. Dat hebben we dus gedaan! Het thema was African Colourful, dus iedereen zag er op zijn/haar kleurrijkst en Afrikaanst (is dat een woord? Laten we doen alsof) uit. Siep vonden we eerst wel een beetje saai met zijn shirt maar dat werd dankzij een geleende blouse van Martin snel opgelost.

Het was een supergezellige braai, compleet met boerewors, garnalen spiesjes, vegetarisch spul, braaibroodjes, hele lekkere taart dankzij Angie en geroosterde marshmallows. En dankzij Joab (de vriend van Janneke die hier eerder even is geweest) waren er bij binnenkomst onder andere pepernoten en zure matten. Ik denk dat ik voor iedereen hier spreek als ik zeg dat dit het extra geslaagd maakte.

Stroom…. (!!)


Terwijl ik dit typ is het hier hartstikke donker.. Dat komt omdat hier in Hermanus de stroom uitgeschakeld gaat worden van tijd tot tijd. Vandaag is dat van twaalf tot half drie en van acht tot half elf. Dit gaat de hele maand nog door, al is het vaak wel op verschillende tijden. Dus de kaarsjes, zaklampen en op batterijen werkende nachtlampjes gaan aan. Al is het wel wat lastig!


Maar goed, ik ben nog binnen de drie a4 gebleven volgens word en dat vind ik nog best goed van mezelf. Ik hoop dat je drinken intussen op is, zo niet, pak dan nog even een leuke kerst film erbij en geniet nog van je avond!

p.s. als je de woorden die tussen haakjes staan achter elkaar zet krijg je een boodschap :)